Leonie, smaakt naar meer

De patronen uit het boek Mijn Tas zijn hier inmiddels in verschillende versie's langsgekomen.
Nu was mijn mams aan de beurt. Zij is vandaag 55 gewordenen koos enkele weken geleden een tas uit.
De stof waar zij voor viel was die van mijn eigen handtas, alleen dan liever met haar lievelingsdier, de giraffe. Dat was nieuw voor mij, weten jullie het lievelingsdier van jullie naasten? Best handig, in geval van tassen.
Het patroon werd Leonie met een binnentas.

Ik hikte er tegenaan, maar het patroon was echt een fluitje van een cent. Voor herhaling vatbaar.
Voor het tassenband gebruikte ik dezelfde stof, prachtig hoe alle kleuren daar in terug komen.
De band rondom de tas kreeg een pittige kleur, mijn moeder kan wel wat fleurigheid gebruiken na het overlijden van mijn vader.

Hier het resultaat:

Het tassenband is een goede keus geweest

Onder de flap komt de prachtige giraffe als verrassing tevoorschijn

Manlief kwam met een goed commentaar: mijn moeder heeft reuma in haar handen, een kleine musketon openmaken is dan lastig. Daarom werd een klittenbandsluiting als alternatief toegevoegd.

Binnenin aansluitend aan de bruine flap een binnentasje voor belangrijke spullen.

Een liedje dat hierbij hoort, is het nummer dat mijn moeder altijd gekscherend zong wanneer wij weer eens opstandig deden.

Shopper in herfstsfeer

Dat ik graag tassen maak, mag ondertussen duidelijk zijn. Voor mijzelf maakte ik eerder een handtas en een werktas. Echter het ontbrak aan een grote multifunctionele shopper.

Zo liep ik op vakantie van en naar het zwembad met een plastic tas...dat zou mij niet meer gebeuren. De stof werd Nuts for Dinner van Michael Miller.

Het patroon is een verlengde Alice of een Paulien met paspelband uit Mijn Tas. Een kruising dus. Het paspelband maakt het net even specialer en de extra lengte kon ik goed gebruiken.

De hengsels zijn van tassenband.

In mijn enthousiasme vergat ik te verstevigen, daarom gebruikte ik gabardine als voering voor de nodige 'body'.

De tas werd voorzien van kamsnaps.

Welke verstopt zitten achter de tassenband.

Lamphoes; de uitdaging

Al meerdere keren maakte ik lamphoezen volgens de methode van Hilde@Home aan de hand van geboortekaartjes.
De meeste kaartjes lenen zich daar erg goed voor, lieve diertjes, sierlijke letters, een bloempje hier en daar.

Mijn vriendin vroeg of ik voor haar een lamphoes wilde maken. Haar vriendin was moeder geworden en het geboortekaartje kwam er aan. Geen probleem. Totdat ik het geboortekaartje zag:

Wat moesten we daar nu mee doen? 

En toen was er opeens deze lamphoes!

Supergirl met een supertas

Mijn achterbuurmeisje, jarenlang speelden wij samen. Dikke vriendinnen. In de puberteit was er nog weinig contact, ieder onze eigen vriendenkring. Wij gingen uit huis, zwierven wat rond.
Nu wonen we alweer bijna 10 jaar in onze eigen huizen wederom op steenworp afstand van elkaar. Onze kinderen spelen samen en wij verzorgen elkaars "vee-stapel" tijdens vakanties.

Haar dochter werd zes jaar en wilde wel iets home-mode krijgen.
Het werd een tas. De stof (Supergirl van Marieke) werd goedgekeurd, het patroon bleef een verrassing.

Ik koos na lang wikken en wegen voor een Celeste II uit het boek "Mijn Tas" van haar en haar.
Wederom een goed te volgen patroon al was het stikken van 'de hoekjes' wel even lastig.

Het hengsel maakte ik van tassenband. De ene kant werd rechtstreeks aan de tas gestikt, de andere kant haalde ik door een ringetje. Er werden wat kamsnaps opgezet en nu is het hengsel eenvoudig in lengte verstelbaar. Voor als de supergirl groeit of als mama eens de tas wil lenen. Zij is immers ook een supergirl!

De zij- en onderkant werden gemaakt van bruine gabardine, dat kan tegen een stootje.
De voering werd gemaakt van taslan (Kleurenmix), dit is een waterafstotende stof, handig voor natte zwemkleding of lekkende drinkbekers.

De tas deed mij denken aan dit heerlijke nummer.

Kleine, kleine pleister op de wond

Een collega van manlief had pech, grote pech. Haar zoontje deed zich pijn in haar afwezigheid. Dat is toch iets waar elke werkende moeder voor vreest.

Manlief vroeg mij iets te maken voor het kleine mannetje en uiteraard wilde ik dat graag doen.
Het werd een auto-meeneem-tasje zoals ik hier al maakte.
Speciaal voor deze tasjes had ik toepasselijke stof van Stof Cactus reeds op voorraad.

Ik voorzag het tasje van de naam met flockfolie en werkte af met kampsnaps.
Een volgende keer zal ik het tasje binnenstebuiten maken om niet te hoeven werken met biaisband. Dat maakt het nét nog wat strakker denk ik.

Omdat het jongetje in kwestie ook een zus heeft, voorzag ik het handtasje van de tutorial hieronder van een sleutelhanger met naam. Zo heeft zij ook een kadootje. Want het hele gebeuren zal haar ook vast lang bij blijven. 

Patroon en tutorial kinderhandtas

Eerder blogde ik over het kindertasje dat ik maakte passend bij een rokje.

Graag wil ik met jullie het patroon hiervan delen en ook geef ik een korte tutorial voor de beginneling.

Wanneer je het tasje gemaakt hebt, lees ik dat graag hieronder met een link naar de blog erbij. 

Zet jij op jouw beurt dan een link naar mijn blog? Dat zou fijn zijn!

Hier het patroon:

!!! Klik op bewerken in Word, klik de eventuele waarschuwing weg en druk daarna pas af !!!
(anders wordt het een leeg vel :( )

Let er op dat het 'kompasje' precies 5 cm is. 

Eerst knippen we alle patroondelen. De buitentas wordt verstevigd met H640. De buitenkant van de flap wordt verstevigd met H200.

De (grote) voeringdelen (hier grijs met witte stip) worden goede kant op goede kant gestikt. Laat de rechte zijde open en laat een keergat open. Knip de ronde kant op verschillende plekken in tot de naad.

Ook de (grote) buitenstof-delen worden goede kant op goede kant gestikt. Laat de rechte zijde open. Knip de ronde kant op verschillende plekken in tot de naad.

Deze leggen wij aan de kant.

Nu pakken we de twee kleine delen erbij. 

Om de flap te voorzien van een paspelband hebben we ongeveer 30 cm paspelband nodig. Deze wordt langs de ronde kant op de buitenflap gespeld zoals op de foto en vast gestikt met een blinde rits-voet.

De ronde kant wordt ingeknipt tot de naad.

Dan wordt de buitenflap op de voeringflap gespeld, goede kant op goede kant met het paspelband ertussen. Met een normale voet kun je nu exact over het eerste stiksel naaien. Daarna keer je de flap naar de goede kant en kun je langs het paspelband doorstikken.

Dan de stap waarbij je de gemaakte onderdelen: voeringtas, buitentas, flap en koord in de goede volgorde moet leggen.

De voeringtas houd je met de goede kant naar binnen, de buitentas keer je met de goede kant naar buiten. Dan schuif je de buitentas in de voeringtas.

Tussen de buitentas en de voeringtas schuif je vervolgens de flap. Let hier bij op dat de voeringkant van de flap ook naar de voeringtas zit en de buitenkant van de flap naar de buitentas.

Tussen de flap en de buitentas steek je het koord. Het gehele koord gaat er tussen, alleen de uiteinden steken uit.

Daarna stik je rondom op 1 cm van de kant. Ga even extra heen-en-weer over het koord om er zeker van te zijn dat deze goed vast zit.

Na het stikken knip je de naad, het koord en de stukjes paspelband nog wat bij. 

Het geheel kun je nu door het keergat keren.

Dit keergat wordt dicht gestikt met de hand (blinde steek) of met de naaimachine kort langs de rand.

De laatste stap is het aanbrengen van de drukknoop. Ik gebruik hiervoor kamsnaps. De drukknoop houdt tevens de voeringtas op zijn plek.

Klaar!

Klip en klaar, haarclipjesbord

Deze week werd mij weer gevraagd om een haarclipjesbord naar aanleiding van een geboortekaartje te maken.
Uiteraard zag ik dat wel zitten en hier het resultaat.

Tekstborden

Naast het naaien, houd ik mij bezig met het maken van tekstborden op bestelling.
Onderstaande borden zijn 40x60 cm, een kleinere variant van 30x40 cm is ook mogelijk.

Een teksthart met meerdere kleuren wilde ik al graag eens maken, echter nu pas kwam het ervan.
Dit bord krijgt een plekje op de babykamer.

De meeste mensen kiezen voor een teksthart, maar ook andere vormen zijn mogelijk. Zoals de hamer, voor mensen die een doe-het-zelf-winkel begonnen.

Klik hier voor meer informatie 

Een rugtas op het nippertje

Vandaag begonnen de scholen weer. Voor oudste zoon maakte ik eerder deze tas.
Voor jongste zoon wilde ik ook graag een tas maken, echter hij is erg kritisch. Daarom kozen wij samen een stof uit (waar...dat weet ik niet meer).

Gisteren, op het nippertje, maakte ik voor mijn kleine aap deze tas.
De binnen afwerking met biaisband is nog niet gedaan, dat komt binnenkort.