Poging twee

Dit weekend mijzelf even boos gemaakt om toch de kraag van het baby-overhemd er weer goed op te krijgen.
Hier het resultaat:

Foutje, bedankt...

Mijn jongens zijn dol op olijven, het maakte dat de oudste heel ad rem reageerde op dit stofje. "Ik lust eigenlijk alleen zwarte olijven, maar een olijfgroen overhemd mag je best maken hoor". Dus dat werd het dan ook.
Alwéér het bekende patroon van Homemade Mini Couture en ook wéér een stofje van de onze zuiderburen.

Het overhemd staat mijn jongen prachtig, eigenlijk staat alles hem prachtig. En zolang hij het oké vindt om mijn creaties te dragen, maak ik daar graag gebruik van.

Van dit prachtige stofje hield ik een klein beetje over. Al hebben wij geen kleine bewonertjes meer in huis, dit reststukje moest toch een overhemd worden. Of liever, een overhempje. Voor een klein mannetje dat ik nog niet ken, een give away wellicht? Of een kraamkadootje voor wie weet wanneer?

Het olijfgroene was echt helemaal op toen ik nog een knopenpat, knopenbeleg nodig had en een kantje kraag. Nadien bleek het modelletje erg kort te vallen en kwam er ook nog een strookje onder. Als tweede stofje koos ik er eentje die qua kleur matchte met het paspelband. Het werd een automotiefje. Leuk? Ja! Handig? Nee...
Het overhempje werd in elkaar genaaid, de kam snaps tang werd gebruikt om de drukkers op te zetten. De strijkbout erover en net als alle creaties werd er een foto gemaakt om op Facebook te delen.
En toen pas, ja echt toen pas, bekeek ik de kraag vanuit een ander perspectief. Daar lagen mijn autootjes, keurig op een rijtje, keurig op hun dakjes. Even een test naar mijn naai-vriendin, zou zij het zien? Binnen een minuut al kwam haar reactie terug. Helaas pindakaas!
Dat wordt uithalen. De kraag gaat er opnieuw op. Want dat olijfgroene reststukje moet en zal een overhemd worden.

Rokjesdag!

Morgen wordt het de warmste van het jaar. Misschien wat voorbarig om dat in juni al te durven zeg, maar ik doe het gewoon.
En een warme, zwoele dag vraagt om een rokje. Heerlijk luchtig!

Voor dat doel werd het boek "Allemaal rokjes" van Mme Zsazsa uit de kast gehaald. Het stond er al een poosje, was zelfs al uitgeleend geweest. De tijd was er nog niet rijp voor, daar kwam deze week verandering in.
Aangezien ik te pas en te onpas een kledingstuk met papspelband maak, huppelde ik ook nu weer richting fourniturenzaak voor een paar meters.

De stof van Hamburger Liebe hing reeds in de kast (ja, ik heb een stofjeskast!) en was gekocht bij Suz. Daar was al eens deze overgooier voor mijn dochter van gemaakt en nu had ik de moed verzameld om aan het rokje te beginnen.

Al eens eerder maakte ik kleding voor mijzelf en de uitkomst was matig, zeer matig. Op een foto van mijzelf in een eigen creatie, riep mijn collega enthousiast: he, een zwangerschapsfoto! Nu ben ik af en toe wel zwanger, doch de betreffende foto was ruim 1 jaar postpartum....


Aan het rokje werd begonnen, paspelband werd gestikt en doorgestikt. Voeringbeleg werd gestikt doorgestikt. Zijnaden werden gesloten.
Het boek werd nog eens goed gelezen met de blinde rits in de hand en enkele stiksels werden noodgedwongen losgehaald. Ja, ook de gelockte zijnaad werd vakkundig opengewerkt. Na een poging tot passen, nog een beetje verder.
De blind rits werd er toch nog netjes ingezet, wel met de hand afgewerkt en zie hier het resultaat:

 

Woody Woodpecker

Sinds enkele maanden bezoekt mijn oudste zoon wekelijks een buiten BSO. Dat is een mix tussen een buitenschoolse opvang en een scouting. Lekker in de buitenlucht, de natuur ontdekken.
De vogelkaart, gekregen van oma en onderin een la gestopt, kwam terug te voorschijn. Zijn favoriete vogels, veel voorkomende vogels en bijzondere vogels, allen werden zij grondig bekeken. Namen werden ingestudeerd.

Toen hij over mijn schouder meegluurde naar het assortiment stoffen van de Stoffenkamer, viel zijn oog al snel op een prachtige fotoprint met bomen en spechten.
Ik kon het niet anders dan met hem eens zijn, wat een prachtige stof.

Een patroon waar ik al eerder over schreef werd erbij genomen, de Handkerchief van Homemade Mini Couture. Paspelband en nu ook een biaisband in de hals.
Een heerlijk patroon, ook vanwege de korte mouw (lees: geen mouwboorden).

Het resultaat bekoorde hem, en mij.
Zie ook wederom de referentiedrukknoop voor "zelfdoeners".

Free stitching

Vlaggenlijnen, naamslingers, geboortevlaggetjes. Hoe u het ook noemen wilt, ik maak ze. Soms op bestelling, vaak ook als verjaardagskadootje, kraamkadootje of zomaar-kadootje.

Nu ben ik zelfs op het punt gekomen dat ik moet gaan bijhouden wie er al verblijd is met een slinger van mijn hand. Om zo te voorkomen dat ik bij de volgende verjaardag weer met eentje aan kom.

Eerder werden de vlaggetjes allen aan een witte lijn gehangen, ik gebruik daar keperband voor. Misschien dat een biaisvariant net is, de keperband werkt stukken sneller.

Na alle witte lijnen ben ik gaan variëren met gekleurde lijnen. Zoals het een net stikster betaamd, werd er bij elke kleur keperband een bijpassend klosje garen gekocht. Tot ik een voorbeeld zag op een Vlaams blog, volgens mij was de naam “free stitching”. En het kwam van pas bij mijn laatste vlaggenlijn, bij het lichtroze keperband had ik geen klosje garen gekocht. In de veronderstelling dat ik die kleur nog had liggen, greep ik vanavond jammerlijk mis.

Een goed moment om het “free stitching” uit te proberen en zie hier het resultaat. Allereerst werden met wit garen de vlaggetjes goed vastgezet en vervolgens werd er met drie kleuren garen uit de vrije hand overheen gestikt. En?

Starterspakket

Starterspakket

Als beginnende naaister gaat het je wellicht duizelen wanneer je een patroonblad openvouwt.

Alle lijntjes, kleurtjes, maten…hoe gaat dat ooit een werkbaar patroon worden?

Voor de naaisters is dit een leuk starters project. Een verschoonmatje, recht toe recht aan, en twee slabjes.

Het verschoonmatje op de foto heeft de ene kant van katoen en de andere kant van tricot, daartussen zit een stukje fiberfill.
Op zich is het een eenvoudig werkje, maar vanwege het gebruik van twee soorten stof loop je de kans om twee bekende foutjes te maken. Gelukkig ben je nu deze blog aan het lezen en behoed ik u daarvoor.

Ten eerste hebben beide stoffen een andere manier van krimpen. Een reeds gemaakt verschoonmatje gaat dus op zijn zachtst gezegd kromtrekken na de eerste wasbeurt. Belangrijk dus om beide stofjes eerst op minstens 30 graden te wassen.

Ten tweede hebben beide stoffen een andere rek. Tijdens het naaien loopt het katoen soepel onder de naald door en de tricot blijft achter…heel erg achter…centimeters achter. Met een effen stof zoals hier maakt dat niet veel uit, maar wanneer je een tricot met print gebruikt is het echt geen potje.
Oplossing zou kunnen zijn om een boventransport te gebruiken, zoals een Pfaff. Die heb ik staan maar het is geen 100% garantie op gelijk lopen. Beter is daarom om stoffen met eenzelfde rekbaarheid te kiezen.

 De slabjes zijn aan de ene kant van katoen en de andere kant van tafelzeil, allebei geen tot nauwelijks rek. Van scheef lopen is geen sprake. Daarom een goed project om te oefenen met biaisband. Nadeel van tafelzeil is dat een gaatje een gaatje blijft, uithalen is dus geen optie.

Om op safe te spelen zou je daarom de ene kant van katoen en de andere kant van badstof kunnen maken. Net zo wasbaar en niemand die het stiksels ziet zitten in het badstof.
Overigens wanneer er een bakje yoghurt overheen gesmeerd zit, zal er niemand meer naar de afwerking kijken.

 En zo maak je op een luie zondag een starterpakket voor een zwangere vriendin!

 

 

Patroon komt hier vandaan
Stoffen, fiberfill en biaisband komen van De Stoffenkraam

Te pas en te onpas(pel)

Het is zo’n anderhalf jaar geleden dat ik mijn eerste naailes had. De naaimachine zat bij een abonnement van Knippie en na een week of wat was mijn eerste werkje af.

Vele kledingstukken volgden waaronder overhemden voor mijn zoontjes. De simpele naaimachine werd overigens verruild voor een Pfaff Expression 2.0.

Wat was ik trots wanneer de kraag symmetrisch leek, wanneer de knoopsgaten lukten en het model dan ook nog bleek te passen. Na een overhemd of wat begon ik met passen te werken. Dat zag er keurig uit, vooral wanneer de stof het toeliet om een achterpas schuin van draad te knippen. Zoontjes werden dan echt het heertje.

Na de pas werd het tijd voor een ander extraatje, voor het eerst gemaakt uit het boek Home Made Mini Couture. En dat werd het paspelband. Biaisband met een koord erin, ook zelf te maken, maar daar mij kant-en-klaar gekocht bij de fourniturenwinkel.

Na een werkstukje tobben werd ook een voor het paspelband handig hulpstukje aangeschaft, de blinde ritsvoet. Het koord loopt er precies door en de stof trekt niet scheef.

Op de foto een voorbeeld van een overhemd met paspelband. Oplettende dames (of komen hier ook heren?) zien halverwege de normale knopenrij een drukknoop. Die is voor mannetjes die alles zelluf willen doen. Een drukknoop als referentiepunt, dicht gedrukt gegarandeerd nooit verkeerd uit komen. Handig toch?

 

Patroon: Handkerchief uit Home Made Mini Couture (beetje aangepast)

Stof: Out 'n about camera's van Caleb Gray