Naaien zonder na te denken omdat dat pijn doet

Bij de meeste projecten, is het goed om de gedachten erbij te houden. Aandacht voor wat je doet en niet zomaar blindelings stikken.

Dit project was anders, nadenken was verboden uit zelfbescherming.

Enkele weken terug maakte ik patchwork-kussens voor twee meisjes die hun oma verloren. De stofjes waren bijzonder, de lievelingskleren van hun oma.

Simon bekeek de kussens en bedacht wat ik al eerder had bedacht.
Mijn vader overleed 2,5 jaar geleden, heel abrupt. Hij stierf op 53-jarige leeftijd aan de gevolgen van een hartstilstand.
Mijn jongens waren toen 3 en bijna 6, zij hadden heel veel verdriet. Een moederhart breekt daarvan. Hoe leg je zoiets uit aan twee kleine jongens?

Het patchwork-project van de kleding van mijn vader had ik voor mij uit geschoven, maar nu kon ik er niet meer omheen. De jongens kregen van mijn moeder de vrije hand en kozen enkele zeer herkenbare kledingstukken uit.
Mijn verstand ging op nul, ik knipte en naaide. De jongens zijn er heel blij mee, zelfs nu al, zonder vulling. Ik hoop dat het hen helpt om met dit verdriet om te gaan.

Het nummer hieronder werd uit naam van mij en mijn zusje gedraaid tijdens de uitvaart